Dag 4 - 19/08/05 - Hearst Castle, Point Lobos, 17 Mile Drive

Vandaag vroeg op, want we hebben de eerste tour van de dag (08:20) bij Hearst Castle; het kasteel van mediamagnaat William Randolph Hearst. Goed dat we gereserveerd hadden, want de eerste tour zat meteen vol. Zoals te verwachten was het mistig aan de kust, maar toen we met het busje naar boven reden (5 mijl) brak de zon door. Boven bij het huis gaf dit een mooi effect in combinatie met de nog overgebleven mistflarden.

De tour was erg leuk. Je werd door een aantal vertrekken van Hearst Castle geleid en onderweg werden je een hoop dingen verteld. Het hoogtepunt was de schitterende Neptune Pool.



Hearst heeft bijna alles in zijn kasteel geimporteerd uit Europa. In de tijd dat het kasteel gebouwd werd, duurde het 5 uur om een nieuwe aanwinst de heuvel op te krijgen!



Na de Hearst Castle Tour gingen we terug naar het hotel om onze spullen te pakken en uit te checken. Daarna reden we een paar kilometer langs de kust, naar Elephant Seal Beach, waar zeeolifanten aan de kust zouden liggen. Toen wij er waren lagen er maar twee op het strand: viel dus een beetje tegen. Maar de rondrennende eekhoorns maakten alweer een hoop goed.



Na Piedras Blancas (het stuk bij Elephant Seal Beach) zijn we de mooie kustweg afgereden naar Julia Pfeiffer Burns State Park, waar de Mc Way Creek waterval op het strand uitkomt. Erg mooi om te zien en maar een paar minuten lopen vanaf de parkeerplaats.

Vanaf Julia Pfeiffer ging de rit verder over de kustweg, richting Point Lobos. Onderweg zijn we nog een paar keer gestopt om van het uitzicht te genieten en om de Bixby Bridge (uit 1932) te bekijken.

Bij Point Lobos aangekomen kon je een korte wandeling maken (25 minuten), waarbij je door een Cypress-bos ging met uitzicht op het Sea Lion Point. Bij het Sea Lion point was niet veel te beleven; je hoorde de zeeleeuwen wel, maar je zag ze slechts in de verte.
Toen we het rondje bijna hadden gelopen kwamen we opeens een paar herten tegen, die het pad overstaken. Zo hebben we toch nog beesten van dichtbij gezien...



Na Point Lobos was het tijd voor de laatste stop onderweg naar San Francisco; de 17 Mile Drive in Carmel. Dit zou een mooie route langs golfbanen en kustwegen moeten zijn en dat klopte ook wel. Alleen erg jammer dat de route vrij slecht staat aangegeven en dat er een of andere autodag aan de gang was, waardoor het erg druk was.

We hebben het rondje vrij snel afgereden en wilden op weg gaan naar San Francisco...
En toen werd het opeens toch nog spannend in het saaie Carmel: we stonden te wachten op een kruising, toen er een auto met erg lange aanhanger de bocht om draaide. Schijnbaar had de vrouw achter het stuur (pffff) nog weinig ervaring met rijden met een oplegger, want ze was hard op weg om onze voor- en zijkant eraf te rijden.
Ik snel de auto in de achteruit gegooid, een meter naar achteren en TOETEREN.
De vrouw stopte even, maar was niet onder de indruk en wilde vrolijk verder rijden. Ik dus snel nog verder naar achter, want een kapotte huurauto is ook wat lastig... Helaas reed de wachtende auto achter ons (een spiksplinternieuwe Range Rover) langzaam naar voren, waardoor we tegen elkaar reden. Gelukkig geen zichtbare schade, dus we zijn er goed mee weggekomen.... maar je schrikt je wel even kapot.
Hoogste tijd dus om door te rijden en bij te komen in San Francisco...
Toen we tegen 20:00 eindelijk in SF aankwamen, blij dat het verder goed gegaan was, bleken ze bij Travelodge onze kamer niet meer te hebben; ze hadden hem weggegeven wegens geblokkeerde creditcard (maanden geleden gereserveerd, maar ondertussen een nieuwe kaart met ander nummer gekregen, snappen ze bij VISA niet helemaal denk ik).
Gelukkig waren ze wel behulpzaam en konden we 500 meter verderop een kamer krijgen.

Morgen maar eens de stad verkennen. De eerste blikken op Alcatraz en De Brug waren veelbelovend!